การบริหารตามคัมภีร์แห่งเต๋า

คัมภีร์แห่งเต๋านี่มีหลักการทำงานที่ดีอยู่มากมาย ขอยกตอนหนึ่งที่ใช้บ่อยมาเล่าให้ฟังครับ สารภาพว่า ตอนเด็กอ่านคัมภีร์นี้ไม่รู้เรื่องเลย พอแก่ขึ้นยิ่งอ่านยิ่งเห็นซึ้งแถมเก็บมาใช้ได้มากมาย

มิได้อยู่ด้วยตนเอง

ฟ้ามีอายุยาวนาน ดินมีอายุยาวนาน
เหตุเพราะฟ้าและดิน มิได้ดำรงอยู่ เพื่อตนเอง
จึงอาจอยู่ได้คงทน

ดังนั้นปราชญ์ย่อมตั้งตนอยู่รั้งท้าย และก็จะกลับกลายเป็นหน้าสุด ละเลยตนเอง แต่กลับมีชีวิตอยู่ได้ด้วยดี
เพราะปราชญ์มิได้อยู่เพื่อตนเองหรือมิใช่ ตัวตนของท่านจึงถึงซึ่งความสมบูรณ์

ขอตีความตามใจว่า อันผู้นำทึ่ยั่งยืนนั้นไม่ได้มานำเพราะหวังอำนาจ แต่มานำเพื่อรวมใจประชาคมทำสิ่งดีดีเพื่อพวกเขา เมื่อทุกคนเห็นว่าผู้นำมีใจทำเพื่อทุกคนการปกครองก็จะยั่งยืนในใจคน ผู้นำที่แท้ทำอะไรก็ให้ลูกน้องได้ชื่อไป เรายอมอยู่หลังจิบชาไปให้เขาแสดงศักยภาพทุกคนก็จะรัก เมื่อน้องๆเก่งขึ้นเราก็สบาย เลย เพราะเขาอยากทำสิ่งดีให้องค์กรกันเอง เราแค่ให้กำลังใจและดูอย่าให้เขาไปผิดทาง ก็พอ พอเราไร้อำนาจ จะมีบารมีมหาศาล ไร้ตัวตน ใจจะโปร่งสบาย การงานก็สำเร็จ ด้วยดีไปเอง